Çocuklara tüketebilecekleri düşünülenden az besin verilmelidir.

Daha fazla istemeleri onlara bırakılmalıdır.

Çocukların açlık belirtilerine kulak verilmelidir.

Çocuk doyduğunu söylediğinde ona uyulmalıdır. Çocuklar yalnızca açlıklarını giderecek kadar yemeye gereksinim duyarlar.Yemekle oynamaya başladıkları zaman “yeter” sinyali verilmeli ve yemekten uzaklaştırılmalıdır. Çocuk yemek önüne konduktan sonra 20 dakika geçmesine karşın yemiyorsa, yemek ortadan kaldırılmalı ya da çocuğun masayı terk etmesi sağlanmalıdır.

Çocukların yemeklerini kendilerinin yiyebilmesi için olanak sağlanmalıdır.

Çocuğun kullanacağı kaşık ve çatal çocuğun eline ve ağzına uygun olmalı, oturuş yüksekliği masaya göre ayarlanmalıdır. Çocuğun yemeğini kendisinin yemesi beklenmeli, yetişkin kadar becerikli olması beklenmemeli, sabırlı davranılmalıdır.

Çocuk her seferinde tabağındakileri bitirmesi için zorlanmamalıdır. Okul öncesi dönem çocuklarına yemek konusunda ısrarlı davranmak onların yemeği tümden reddetmesine yol açabilir.

Bu davranış çocuğun aşırı yemesine veya yemekten nefret etmesine neden olabilir. Bu da ileride şişmanlık ya da beslenme ile ilgili sorunlara yol açabilir.

Yemek saatlerinin çocuğu mutlu yapan saatler olması sağlanmalıdır.

Çocukla konuşulmak istenen kimi hataları için yemek saatleri dışında zamanlar seçilmelidir. Disiplinin uygulandığı, öğütlerin verildiği ya da verileceği yer yemek masası olmamalıdır. Yemek masasında neşeli ve mutlu bir atmosfer yaratılmalı, çocuğun büyüklerle birlikte sofraya oturması sağlanmalıdır.

Anneler, sebzeleri çocuklara sunarken pişirme şekli ve servisine özen göstermeli­dirler.

Bu yaş çocuklar genellikle lahana, karnabalar, pırasa, kereviz gibi sebzeleri yemezler. Keskin tatlar ve kokulara çok hassastırlar. Bu nedenle çiğ yenebilen domates, havuç gibi sebzeleri pişmiş diğer sebze yemekle­rinden daha çok tercih ederler. Bu tür sebzeler ince kesilip verilirse daha kolay ve severek tüketirler.

Birçok sebzeyi sevmiyor ve yemiyor diye çocu­ğu hırpalamak ve üzmek doğru değildir.

Sınırlı da olsa yediği birkaç seb­ze ve yediği çeşitli meyveler, sebze ve meyve grubundan alması gereken besin öglerini karşılamaya yeter. Unutulmamalıdır ki, okul öncesi dönem çocuğu besin seçicidir. Her besini iştahla yemez. Sevdikleri oldukça sınır­lıdır. Aile çocuğun sevmediği yemekleri sofraya koyarak onun görmesini ve öğrenmesini sağladığı sürece, çocuk ileri yaşlarda bu yemekleri seve­rek yiyecektir. Tekrar tekrar aynı yemeği gören çocuk genellikle bir süre sonra kendiliğinden yemeği tatmak ister.

Çocuklar grup içinde ve anneden ayrı olduklarında daha farklı davranış sergilerler.

Evde hiç yemediği bir yemeği yuvada arkadaşları ile birlikte iştahla yiyen çocuk örnekleri az değildir.

Et, bu yaşlarda büyük parçalar halinde tüketilemez.

Bu nedenle ge­nellikle kıyma şeklinde kullanılır. Anneler çoçuklarının bonfile, pirzola vb et tüketmelerini istiyorlarsa, iyi pişirilmiş olmalarına özen göstermeli ve bu etleri çocukları için kendileri küçük parçalara bölmelidir. Çocuk büyük parça eti, kendisi keserek ancak 7-8 yaşlarında yiyebilir.

Sofra oyun alanı değildir.

Yemek öncesi ya da yemek sonrası oyun için zaman ayrıldığında, çocuk yemek saatinde yemeği daha iştahla ve sorunsuz yer.

Yemekleri daha iyi hazırlayarak ve çekici halde servis ederek çocukların azalan iştah durumlarını ve düzensiz besin tüketimlerini önleyebilirsiniz.

Kahvaltıda sevilmeyen yiyecekleri değişik şekillerde sunmalısınız. Akdeniz tipi sandiviçler, sebzeli omletler ile çocuklara sağlıklı kahvaltılar hazırlayabilirsiniz.

Yemekler, çocukları cezbetmek için çekici hale getirilebilir ve nadiren de olsa popüler tercihlere yer verilebilir (hamburger menüleri vb.).

Hamburger menüleri tam tahıl ekmeği kullanılarak, salata ilave edilerek ve içecek olarak ayran ile sağlıklı hale getirilebilir. Yağlı patates cipsi yerine, fırınlanmış elma dilim patatesler çocuklar için daha sağlıklı lezzetler olacaktır. Bu şekilde yağ içeriği düşük, posa oranı yeterli, besin öğeleri açısından dengeli ve sağlıklı bir hamburger menü elde edilmiş olur.

Besinler karışık olarak değil, kendine özgü tatları ile sunmalısınız.

Besinleri tanıyabilmelerini sağlamalı ve elleri ile tüketmelerine izin vermelisiniz.

Mide kapasitesi küçük olan çocuklar için hacimce az, enerji açısından yüksek olan yağları (fındık, ceviz, tereyağ, zeytinyağı) tercih etmelisiniz.

 

Kreş Çocuklarının Beslenme Sorunlarıyla Nasıl Başa Çıkabilirsiniz?

İştahsızlık:

Sık sık meyve suyu veya süt içmek, şekerli besinleri sık tüketmek iştahsızlığın oluşumundaki temel unsurlardan birisidir. Dolayısıyla yemekten 1 saat önce içeceklerden kaçınılmalı ve yemek esnasında değil de yemek sonrasında içecek alınması daha yararlıdır.

Gereğinden fazla süt içimi de diğer besinlerin tüketimini engellediği ve tokluk hissi verdiğinden günlük 2.5 su bardağı süt ile sınırlandırılmalıdır. Sıvılar şişelerde değil fincanda veya bardakta verilmelidir.

Yemek Seçme:

Okul öncesi dönem çocuğu taklitçidir. Erkek çocuk babayı, kız çocuk anneyi taklit eder. Çocuğun aile ile masada oturması uygun beslenme alış­kanlığı kazanması için büyük önem taşır. Anne ya da baba yemek seçiyor ise ve yemekte aşırı titiz davranıyorsa (çocuk üstüne dökmemesi, etrafa sıçratmaması için sürekli uyarılıyorsa) çocuğun olumlu alışkanlıklar geliş­tirmesi zorlaşır. Kendileri süt içmeyen ve sütü sevmediklerini ifade eden ebeveynlerin çocuklarına süt içirmeleri kolay değildir.

Çocuğu yemesi için zorlamak o besine karşı tiksinti, reddetme duygusu oluşturur. Bu durumda çocuğun üzerine gidilmemeli, daha sonra tekrar yemesi denenmelidir.

Aşırı Yemek Yeme:

Şişmanlık, ihtiyacın üzerinde enerji alımı sonucu ortaya çıkmaktadır ve temeli çocukluktaki hatalı beslenme şekline dayanmaktadır. Yetişkinlikte şişman olan bireylerin yaklaşık 1/3’ünün çocukluk çağında şişman olduğu görülmektedir. Şeker, bisküvi, çikolata, patates cipsleri, kolalı içecekler, tatlılar yüksek enerji verici yiyeceklerdir ve çocuklar tarafından sevilerek tüketilmekte bu yüzden aile çocuğa bu besinleri bir ödülü olarak sunmamalıdır. Çocuğu sevme, onu ödüllendirme besinlerle değil, onun sağlığını korumakla olmalıdır.

Kabızlık:

Çocukların kabızlık yaşamalarını önlemek veya mevcut kabızlık durumunu ortadan kaldırmak için öğünlerinde sebze, meyve ve tam buğday unundan yapılmış ekmek ve tahıl  ürünlerine yer veriniz ve çocuğunuzun yeterli sıvı aldığından emin olunuz. Küçük çocuklara işlenmemiş kepek ve kepekli besinlerin verilmesi diyetle alınan ve büyüme gelişme için elzem olan bazı önemli minerallerin emilimini azaltacağından sakıncalıdır.