Diyet posası; insan ince bağırsağında sindirilmeyen fakat kalın bağırsakta tamamen veya kısmen fermente olan, bitki dokularının yenilebilir kısımlarıdır. Posa, sebze ve meyvelerin kabuk, zar, sap, çekirdek gibi sindirilmeyen nispeten daha katı kısımlarını ifade eder.

Besinler, çözünür ve çözünmez posa olmak üzere her ikisinin karışımını içerirler. Çözünen posanın iyi kaynağı olan bir besin, bir miktar çözünmeyen posa da içerebilir. Örneğin; meyve ve sebzeler pektin (çözünür) ve seluloz (çözünmez) içerirler. Bununla beraber,meyveler daha çok pektin, sebzeler ise seluloz içerirler.

Çözünür Posalar: Kurubaklagiller, bezelye, yulaf, arpa ,elma, portakal ve havuç gibi birçok meyve ve sebzede, psyllium (karnıyarık otu) tohumunun kabuğunda vardır.

Çözünmez Posalar: Tam buğday unundan yapılmış ürünler, buğday ve mısır kepeği, meyve kabukları ve kök sebzeler dahil (karnabahar,yeşil fasulye ve patates gibi) birçok sebzeler çözünmez posa içerir.

Doğal posa içeriği en yüksek besinler sırasıyla, kuru baklagiller (%11-26), sert kabuklu meyveler (%5-14), tahıl ürünleri (%4-7,5), sebzeler (%3-4) ve meyvelerdir (%1-2). Çiğ olanlar pişmişlerden, kabuklu olanlar kabuksuzlardan daha çok diyet posası içermektedir.

Diyet posasının yeterli miktarda tüketilmesi sağlıklı yaşamın sürdürülmesi ve bazı hastalıklardan korunmak için önemlidir. Posa mide boşalmasını geciktirerek, yeme isteğini azaltıp, doygunluğu artırır. Ayrıca ince bağırsakta viskoziyeti artırarak basit karbonhidratların emilimini azaltır. Diyet posasının, özellikle çözünür posanın serum glikozunu düşürücü etkisi bulunmaktadır.

Posanın (Fiber) Beslenmedeki Yeri, Beslenme ve Diyet Dergisi / J. Nutr. and Diet

Diyet Posası ve Beslenme, Hacettepe Üniversitesi – Sağlık Bilimleri Fakültesi, Şubat-2008, Diyet Posasının Hastalıklarla Olan İlişkisi, Sağlık Bilimleri Yaşam Dergisi